Jeżeli masz na oku mało zurbanizowany, malowniczy zakątek, w którym chcesz założyć ogród, pomyśl o urządzeniu go w stylu angielskim. Jego geneza sięga XVIII wieku, kiedy to pojawiła się moda na ogrody i oranżerie wzorowane na naturze. Pierwowzorami były parki krajobrazowe tworzone wokół pałaców i dworów. W ogrodzie angielskim dominują przede wszystkim miękkie linie. Ten styl bardzo dobrze wygląda w otoczeniu nizinnego krajobrazu, gdzie teren jest naturalnie pofałdowany. Nie powinno w nim być prostych linii, kątów i regularnych kształtów. Wszelkie granice w ogrodzie angielskim powinny być poprowadzone płynnie, najlepiej wzdłuż łuków, trochę jak w sztuce rokoko. Nie może też zabraknąć architektury ogrodowej, jednak nie powinna ona dominować. Najlepiej wygląda nawierzchnia żwirowa, kamienna, drewniana lub ziemna. Altany najczęściej są ukryte pod pnączami. W tym stylu brakuje zazwyczaj szczególnie fikuśnych lub bogatych rzeźb i detali. Czym jednak byłby ogród bez roślin? W tym wzorowanym na stylu angielskim nie może zabraknąć róż, powojników, bluszczu, glicynii, lawendy, irysów, nagietka lekarskiego, naparstnicy purpurowej i czarnuszki damasceńskiej. Bardzo ładnie w takim ogrodzie wyglądają również krzewy, a szczególnie jaśminowiec wonny, bukszpan, ostrokrzew, berberys, mahonia i budleja Dawida.
Malownicze angielskie ogrody
