Z ogromnej rośliny drzew liściastych szczególnie pięknie w ogrodach wygląda robinia akacjowa Umbraculifera. Ten gatunek najlepiej rośnie w miejscu dobrze nasłonecznionym i glebie o średniej wilgotności. Robina akacjowa to niewielkie, kuliste drzewo rosnące do wysokości 2-4 m i osiągające do 4 m średnicy. Często jego początki wiążą się z procesem szczepienia na pniu. Liście składają się z kilku, maksymalnie kilkunastu osobnych listków. Pędy i gałęzie robinii nie mają kłujących cierni. Istotną cechą drzewa jest to, że nie uczestniczy ona w kwitnieniu. Roślina nie wymaga królewskich warunków i przejawia wysoką tolerancję na suszę. Gatunek czuje się najlepiej na glebach suchych, co doskonale udowadnia pewien fakt. Mianowicie – im wilgotniejsza jest ziemia, tym robinia staje się mniej odporna na niską temperaturę i przymrozki. Niestety, konary kruszeją z upływem czasu, przez co rozłożysta korona może się wyszczerbić. Profesjonalni ogrodnicy polecają sadzić robinię w małych ogrodach. Jej szerokie listowie wygląda niezwykle efektownie w ograniczonej przestrzeni. Pięknie wygląda jako drzewko reprezentacyjne przed frontem domu, ale także w szpalerach wzdłuż ogrodzenia lub drogi. Robinia akacjowa nie lęka się miejskich brudów – roślina doskonale znosi nawet najbardziej uciążliwe zanieczyszczenie powietrza.
Robinia akacjowa Umbraculifera
